توضیحاتی پیرامون شبکه پرداخت الکترونیکی (EPN)

اصطلاح شبکه پرداخت الکترونیکی (EPN) به یک پاکسازی مالی اشاره دارد که انتقال وجوه الکترونیکی متنوعی را برای بخش خصوصی انجام می دهد. این یکی از اتاق های تهاتر خودکار (ACH) در ایالات متحده ، همراه با بانک های ذخیره است. وجوه با استفاده از EPN بین حسابهای موجود در موسسات مالی یکسان یا مختلف منتقل می شوند. نمونه هایی از انتقال تحت EPN شامل ودیعه برای حقوق و دستمزد ، مزایای تأمین اجتماعی و بازپرداخت مالیات و همچنین انتقال بدهی مانند پرداخت وام و حق بیمه است.

نکات کلیدی

شبکه پرداخت الکترونیکی یک پاکسازی مالی است که انتقال وجوه الکترونیکی را برای بخش خصوصی انجام می دهد.

این شبکه معاملات اعتباری عمده و بدهی ، مانند سپرده حقوق و دستمزد و پرداخت وام را تسهیل می کند.

این برای پردازش پرداخت های مکرر و همچنین انتقال بدهی های یکبار استفاده می شود.

درک شبکه پرداخت الکترونیکی (EPN)

پاکسازی خودکار شبکه ای است که انتقال الکترونیکی پول از یک حساب به حساب دیگر را با اجازه دادن به موسسات مالی برای انجام انتقال عمده به صورت الکترونیکی – معاملات اعتباری یا بدهی – تسهیل می کند. دو سیستم در سراسر ایالات متحده استفاده می شود – بانک فدرال رزرو و شبکه پرداخت الکترونیکی. هر دوی این سیستم ها کلیه معاملات ACH را در کشور پردازش می کنند. این شبکه درابتدا برای پردازش پرداخت های مکرر مورد استفاده قرار می گرفت اما اکنون انتقال بدهی یکبار مصرف را تسهیل می کند ، مانند پرداخت هایی که از طریق تلفن و اینترنت انجام می شود.

بسیاری از افراد و مشاغل پرداخت ACH را ترجیح می دهند زیرا آسان ، راحت و ایمن است. به عنوان مثال ، EPN به عنوان بخشی اصلی از سپرده های مستقیم حقوق و دستمزد که توسط بیشتر کارفرمایان انجام می شود ، باعث نجات کارمندان از رفتن به بانک برای واریز حقوق و دستمزد آنها می شود. پرداخت ACH همچنین برای مواردی مانند صورتحساب مکرر ایده آل است ، که پردازش بسیار سریعتر و هزینه های کمتری را در مقایسه با چک و کارت های اعتباری امکان پذیر می کند.

نحوه کار سیستم به شرح زیر است:

شخص ، شرکت یا نهاد دیگری – با استفاده از شبکه ACH واریز مستقیم یا پرداخت مستقیم را آغاز می کند.

ورودی های ACH به جای اینکه از طریق چک وارد شوند ، به صورت الکترونیکی وارد و ارسال می شوند.

موسسه مالی سپرده گذاری مبدأ (ODFI) بنا به درخواست مبدا ، ورودی ACH را وارد می کند.

ODFI پرداخت های مشتریان را جمع می کند و آنها را به صورت دسته ای در فواصل منظم و از پیش تعیین شده به یک اپراتور ACH منتقل می کند.

اپراتورهای ACH – یا فدرال رزرو یا EPN – ورودی های ACH را از ODFI دریافت می کنند.

کلیه معاملات ACH مرتب شده و توسط اپراتور در اختیار موسسه مالی سپرده پذیرنده (RDFI) قرار می گیرد.

حساب گیرنده با توجه به نوع ورودی ACH توسط RDFI بدهکار یا اعتبار می گیرد.  دقیقاً مانند یک مبتکر ، گیرنده می تواند یک فرد ،تجارت یا نهاد دیگری باشد.

هر معامله اعتباری ACH در یک تا دو روز کاری تسویه می شود.  هر معامله بدهی در یک روز کاری تسویه می شود.

تاریخچه شبکه پرداخت الکترونیکی (EPN)

EPN متعلق و اداره آن شرکت Clearing House Payments Company است ، یک شرکت خصوصی متعلق به برخی از بزرگترین بانکهای تجاری است. این باعث می شود EPN یک کنسرسیوم بانکی باشد. این شبکه در سال 1981 ایجاد شد ، زمانی که شرکت پرداختهای Clearing House برای استفاده از یک چرخه پردازش عصرانه به منظور تحویل شبانه بدهی های ACH شرکتی ، پیشگام استفاده از چرخه پردازش عصر بود. این سیستم جایگزینی استفاده از چک های انتقال سپرده قدیمی را خیلی زودتر از گذشته در دسترس قرارداد.

EPN مسئول برخی از مهمترین نوآوریهای ACH – از جمله ایجاد اولین محیط انتقال کاملا الکترونیکی است. این اختراع محوری باعث افزایش کارایی و به موقع بودن عملیات تجاری در همه گوشه و کنار بازار مالی از جمله تسهیل معاملات اعتباری و بدهی شده است.  همانطور که در بالا ذکر شد ، معاملات اعتباری شامل مواردی مانند حقوق و دستمزد ، تأمین اجتماعی ، بازپرداخت مالیات و سپرده سود سهام است در حالی که معاملات بدهی شامل برداشت مانند پرداخت وام ، حق بیمه ، پرداخت وام مسکن و قبض سودمندی است.