توضیحاتی پیرامون تست هاوی و تاثیرات آن بر ارز دیجیتال

قانون اوراق بهادار سال 1933 و قانون مبادله اوراق بهادار در سال 1934 بسیاری از رویکردهای دولت ایالات متحده در تنظیم مقررات مالی را حتی تقریباً 100 سال پس از تأسیس آنها حکم می کنند. بر اساس این اقدامات ، معاملات واجد شرایط “قرارداد سرمایه گذاری” به عنوان اوراق بهادار در نظر گرفته می شوند ، به این معنی که آنها همچنین مشمول الزامات خاص مربوط به افشای و ثبت هستند.

به طور قابل پیش بینی ، این تأثیر قابل توجهی در نحوه مشاهده و تعامل دنیای مالی با این اوراق بهادار دارد ، بنابراین داشتن روشی سازگار و دقیق برای تعیین اینکه آیا معامله در واقع نمونه ای از “قرارداد سرمایه گذاری” است ضروری است. آزمون هاووی روش استانداردي است كه توسط دادگاه عالي آمريكا براي تصميم گيري به كار گرفته شده است.

تست هاووی چیست؟

به زبان ساده ، تست هاووی سوال می کند که آیا ارزش معامله برای یکی از شرکت کنندگان آن به کار دیگری بستگی دارد؟ به طور خاص ، آزمون هاووی تعیین می کند که اگر “شخصی پول خود را در یک شرکت مشترک سرمایه گذاری کند و منجر به انتظار سود صرفاً از طریق مروج یا شخص ثالث شود” یک معامله نشان دهنده یک قرارداد سرمایه گذاری است.

آزمون هاووی به پرونده ای مربوط به سال 1946 اشاره دارد که به دادگاه عالی ، دادخواست شرکت  فلوریدا ، رسید.

هنگامی که شرکت تصمیم گرفت نیمی از املاک بزرگ خود را به منظور “تأمین هزینه های توسعه اضافی” اجاره دهد ، این سوالات که آیا زمین به عنوان امنیت قابل مشاهده است یا نه ، وارد عمل شد.

خریداران سرزمین هاووی ، که خود هیچ یک از “دانش ، مهارت و تجهیزات لازم برای مراقبت و پرورش درخت مرکبات” را نداشتند ، حدس و گمان بودند. آنها این زمین را بر اساس فرض اینکه در نتیجه تلاش شخص دیگری سودآوری خواهد کرد ، خریداری کردند.

هنگامی که شرکت هاووی موفق به ثبت معاملات نشد ، قانون را زیر پا گرفت. کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) با صدور حکمی مانع فروش زمین شد و در نهایت پرونده فرجام خواهی شد و سرانجام به دادگاه عالی ایالات متحده رسید.

نظر دادگاه در پرونده هاووی نشان داد که “معاملات در این پرونده به طور واضح شامل قراردادهای سرمایه گذاری است ، همانطور که تعریف شده است. شرکتهای پاسخگو چیزی بیشتر از کارمزد بهره های ساده در زمین ارائه می دهند. آنها فرصتی برای کمک مالی ارائه می دهند  و در سود یک شرکت بزرگ تولید مرکبات شرکت کنند. “

در مورد شرکت هاووی ، سرمایه گذاران در زمین فلوریدا معامله را فقط به دلیل کارهایی که دیگران در این زمین انجام می دادند ،ارزشمند می دانستند. طبق استانداردهای تست هاووی ، این معامله را به عنوان یک قرارداد سرمایه گذاری طبقه بندی می کند. بنابراین ،معامله باید به ثبت برسد و مشخص شد که شرکت هاووی با قصور در انجام آن قانون را نقض کرده است.

موارد مشابهی بین دنیای ارز رمزنگاری شده و اوضاع اصلی شرکت هاووی وجود دارد ، اما تفاوت های بسیاری نیز وجود دارد. از نظر انتقادی ، ارزهای رمزپایه شبکه های مستقل و توزیعی هستند که برای غیرمتمرکز سازی طراحی شده اند. طبقه بندی ارز رمزنگاری شده به عنوان یک اوراق بهادار به شدت مخالف اهداف سازندگان آن ارز دیجیتال است.

با این حال ، با توجه به اهمیت فضای ارزهای رمزنگاری شده ، SEC تمایل فزاینده ای برای نظارت بر معاملات ارزهای رمزنگاری شده دارد ، به روشی که مناسب می داند. صرف نظر از تصمیم نهایی قانونی ، مطمئناً تأثیر بسزایی در دنیای ارز مجازی و سرمایه گذاران در آن فضا خواهد داشت.