Front Running چیست؟

front-running  اصطلاحی در بازار سهام است که به استفاده از اطلاعات محرمانه درباره معاملات در جریان برای ورود به بازار پیش از شکل‌گیری رقابت اطلاق می‌شود؛ درنتیجه می‌توان فرانت رانینگ را نوعی معامله نهانی (Insider trading) دانست. در این مطلب قصد داریم به تعریف مفهوم این معامله و کاربرد آن در بازار توکن‌ های غیر قابل معاوضه یا NFT ها بپردازیم؛ بنابراین اگر می‌خواهید با این نوع معاملات و مصادیق آن بیشتر آشنا شوید و روش‌های شناسایی و جلوگیری از آن را بیاموزید،‌ تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.

Front-Running  در بازار NFTها

این مفهوم به بازار سهام و فضای سیستم‌های مالی غیر متمرکز (DeFi) محدود نمی‌شود. بلکه می‌توان آن را در بازار NFT ها (توکن‌های غیر قابل معاوضه) نیز به کار برد. دلیل این امر آن است که اعضای خودی (اینسایدر) پلتفرم NFT می‌دانند که کدام NFT ها قرار است در سایت معاملاتی رتبه‌های بالا را به خود اختصاص دهند.

به علاوه، دانستن این امر به اینسایدرها کمک می‌کند تا یک NFT را پیش از موعد خریداری کنند و از این طریق موجب افزایش قیمت نهایی آن شوند. دلیل افزایش قیمت این است که NFT ها برای فروش عمومی عرضه شده و به این ترتیب اعضای خودی سود منظمی را از آن خود خواهند کرد. در تصویر زیر خلاصه‌ای از روند این نوع معاملات را مشاهده می‌کنید:

از این‌رو فرانت رانینگ به این شکل با عنوان معامله نهانی خوانده می‌شود؛ چراکه سرمایه‌ها بر مبنای اطلاعات خارج از دسترس عموم معامله می‌شوند؛ برای مثال در سپتامبر ۲۰۲۱ معلوم شد که نیت چستین (Nate Chastain)، مدیر محصول بازار ان اف تی OpenSea پیش از آنکه NFT ها در سایت OpenSea عرضه شوند، آن‌ها را خریداری کرده و سپس با فروش این توکن‌ها سود قابل‌توجهی را به دست آورده است.

در این مثال، چستین از اطلاعات محرمانه (رشد قریب الوقوع بازار OpenSea) برای دستیابی به یک مزیت غیرمنصفانه بهره برده است. با این حال یک فرد مبتکر این فعالیت غیرقانونی را از طریق تطبیق برچسب زمانی تراکنش‌های NFT با لیست آخرین معاملات توکن مدنظر در OpenSea کشف کرد.

ربات Front-Runningچیست؟

این بات با اسکن‌کردن تراکنش‌زهای در دست اجرا و پرداخت کارمزد گس مضاعف، این امکان را به ماینرها می‌دهد که ابتدا تراکنش خود را پردازش کنند و از طریق فرانت رانینگ معامله بزرگی را با قابلیت اثرگذاری بر قیمت بازار به انجام رسانند. این بات‌ها از پیش برنامه‌ریزی شده بوده و به شما این امکان را می‌دهند تا مبادلات خود را به‌طور خودکار انجام دهید.

به این ترتیب به‌جای اینکه هر تغییری در بازار را دنبال کنید و در جست‌وجوی زمان مناسب برای خرید و فروش باشید، بات به‌طور اتوماتیک داده‌های بازار را تحلیل و ارزیابی می‌کند و تراکنش‌های مالی را از طرف مشتریان انجام می‌دهد، اما نحوه کار این ربات در بازار ارزهای دیجیتال چگونه است؟

طراحی اتریوم یا بلاک چین به تمامی تراکنش‌های ثبت‌شده این اجازه را می‌دهد که در یک ممپول (mempool) توقف کنند؛ جایی که تراکنش‌ها در انتظار پردازش قرار می‌گیرند. ماینرها یا بات‌ها می‌توانند این ممپول‌ها را اسکن کنند و به این طریق تراکنش‌های مناسب را برای استفاده در مبادلات front-running ارز به کار ببرند.

بات‌های فرانت رانر غالباً در مقیاس زمانی میلی‌ثانیه عمل می‌کنند؛ برای مثال این بات‌ها می‌توانند تنها در ظرف کسری از یک ثانیه، یک تراکنش را از ممپول بخوانند،‌ اندازه بهینه تراکنش را محاسبه کنند و تراکنش‌ها را پیکربندی و اجرا نمایند. این بات‌ها با ثبت سفارش خرید در همان بلوک و هم‌زمان تعیین کارمزد گس بالاتر، لغزش‌های به‌خصوص، حجم‌های معاملاتی و تراکنش‌های قیمت گس را فرانت ران می‌کند و هنگامی که نقدینگی مضاعف به استخر AMM (بازارساز خودکار)‌ اضافه می‌شود، بات فرانت ران آن را شناسایی کرده و ترتیب تراکنش‌های موجود در یک بلوک را برای دریافت سود از دیگر تریدرها دست‌کاری می‌کند.

آیا فرانت‌رانینگ در بازار ارزهای دیجیتال کاری غیرقانونی است؟

این نوع معاملات در بازار سهام سنتی اقدامی غیرقانونی در نظر گرفته می‌شود. دلیل این امر آن است که افراد غیرخودی از این اطلاعات محرمانه آگاهی ندارند. با این حال در بازار کریپتوکارنسی تمامی اطلاعات در یک دفتر کل دیجیتال و قابل حسابرسی عمومی ذخیره می‌شود؛ بنابراین فرانت رانینگ ان اف تی‌ها عملی غیرقانونی به حساب نمی‌آید.

قابلیت اینترنت در پخش اطلاعات در گسترش این نوع معاملات در بازار ارزها مؤثر بوده است. اگرچه front-running به‌دلیل دسترسی تریدرهای خاص به داده‌های غیرعمومی در مبادلات سنتی ممنوع است، در شبکه مبادلاتی صرافی‌های غیرمتمرکز از داده‌هایی که به‌طور عمومی در بلاک چین قابل دسترسی است، استفاده می‌شود؛ بنابراین از لحاظ فنی نمی‌توان فرانت رانینگ ارزهای دیجیتال را دورزدن سیستم در نظر گرفت.

اگر لیست سفارش‌های خرید یا فروش را زودتر از موعد بدانید، می‌توانید سفارش خود را پیش از تریدرهای دیگر ثبت کنید. به این ترتیب این نوع معاملات به‌عنوان یک استراتژی معاملاتی در صرافی های متمرکز برایتان سودمند خواهد بود. درباره بلاک چین‌های عمومی مانند اتریوم، تریدرها می‌توانند سفارش‌های دریافتی قفل‌شده در قراردادهای هوشمند DEX را مشاهده کنند. سپس تریدرها می‌توانند در صورتی که از نظر تجاری این امر امکان‌پذیر باشد، نرخ بالاتری را برای ثبت سفارش در مقایسه با سفارش‌های دریافتی تعیین کنند؛ درنتیجه می‌توانند سفارش‌های سودآورتری را مطالبه نمایند.

تجارت شست‌وشوی ارز (Wash trading) چه تفاوتی با تاکتیک‌های فرانت رانینگ دارد؟

تجارت شست‌وشو به حالتی اطلاق می‌شود که یک سرمایه‌گذار دارایی یکسانی را خرید و فروش کرده و به این طریق به‌طور ساختگی ارزش اوراق بهادار را افزایش می‌دهد. از سوی دیگر، حمله front-running به یک بلاک چین زمانی اتفاق می‌افتد که یک کاربر مخرب یک تراکنش سواپ را بعد از انتشار آن اما پیش از نهایی‌شدن کشف کند و تراکنش‌ها را به نفع خود بار دیگر سفارش دهد.

بازار NFT ها به‌طور خاص مستعد تجارت شست‌وشوی ارز است. پلتفرم‌های مبادلاتی متعددی در زمینه NFT به کاربران این امکان را می‌دهند که بدون احراز هویت خود از طریق اتصال کیف پول به سایت اقدام به خرید و فروش کنند. این بدان معناست که یک کاربر می‌تواند چندین کیف پول را برای اتصال به یک پلتفرم به کار برد.

به این ترتیب هر فرد می‌تواند دو طرف یک معامله NFT را تحت کنترل خود درآورد و از یک کیف پول اقدام به فروش NFT و از کیف پول دیگر اقدام به خرید آن کند. تکمیل چندین و چند تراکنش مشابه موجب می‌شود حجم معاملاتی افزایش یابد؛ درنتیجه، تقاضا برای سرمایه موردنظر به‌طور ظاهری افزایش می‌یابد.

به همین ترتیب، تاکتیک‌های فرانت رانینگ مانند حملات ساندویچی (Sandwich attacks) نیز بر بهره‌برداری از پروتکل‌ها و سرویس‌های DeFi تمرکز دارند. Sandwich attack زمانی رخ می‌دهد که دو سفارش یکی قبل از معامله و یکی بعد از آن ثبت شوند. در چنین حالتی، کاربر مهاجم می‌تواند هم‌زمان فرانت ران و بک ران انجام دهد و تراکنش اصلی در دست اجرا را به‌اصطلاح «ساندویچ» کند.

ربانی این حمله دارایی ارز X (برای مثال فرض کنید کاردانو یا توکن ADA) را با دارایی Y (برای مثال اتر یا ETH)‌ معامله می‌کند که غالباً برای خریدهای عمده استفاده می‌شود. در اینجا پیش از آنکه این معامله کلان تأیید شود، یک ربات تراکنش را شناسایی و با خرید دارایی Y (اتریوم) قربانی را فرانت ران می‌کند.

این عملیات خرید موجب افزایش لغزش (Slippage)‌ می‌شود (بر مبنای حجم مورد معامله و نقدینگی موجود، افزایش یا کاهش قیمت پیش‌بینی شده) و قیمت دارایی Y را برای تریدر قربانی افزایش می‌دهد. به‌دلیل حجم بالای خرید دارایی Y، قیمت آن افزایش می‌یابد. درواقع قربانی دارایی Y را با نرخ بالاتری خریداری می‌کند و سپس مهاجم آن را به قیمت بالاتری می‌فروشد. در الگوریتم زیر مثالی از حمله ساندویچی را ملاحظه می‌کنید.

روش دیگری که برای این نوع معاملات وجود دارد این است که تراکنش ماینر را با تراکنش اصلی جایگزین کنیم (displacement attack). تراکنش جایگزین‌شده همچنان قابلیت تکمیل‌شدن خواهد داشت؛ با این تفاوت که نتایج آن مطابق انتظار نخواهد بود.

چگونه می‌توان به وجود فرانت‌رانینگ پی برد؟

این نوع معاملات را می‌توان از طریق پایش داده‌های معاملاتی کاربران از قبیل آدرس‌های کیف پول،‌ خرید و متعاقباً فروش NFT ها و همچنین یک سری تبادلات مالی شناسایی کرد. خرید یا فروش یک ابزار مالی از سوی فرانت رانر، تراکنش قانونی و پتانسیل فرانت رانر برای ابطال ابزار مالی جهت پایان‌دادن به چرخه، سه دیتا پوینت مهمی هستند که باید حتماً در شناسایی front-running در بازار NFT ها لحاظ شوند.

مضاف بر آن، تحلیلگران باید به جست‌وجو برای سفارش‌های خرید/ فروش نزدیک به سفارش خرید/ فروش خالق NFT در ابزار مالی تأثیرگذار بر قیمت NFT بپردازند تا بتوانند هرگونه تاکتیک front-running بالقوه‌ای را شناسایی کنند. همچنین، تیم انطباق باید بتواند از قابلیت‌های بازسازی معامله (از طریق جمع‌آوری جریان‌های مختلف داده) به‌منظور الحاق داده‌های غیرسازمان‌مند مانند ارتباطات صوتی و الکترونیکی به معاملات استفاده کرده و به این ترتیب وجود هرگونه تخلفی را رد کند؛ برای مثال برای این کار می‌توان از گفت‌وگوهای حقیقی با خریداران (هنگام فروش NFT ها) بهره برد.

چگونه از بروز فرانت رانینگ در بازار ارزها جلوگیری کنیم؟

کاربران می‌توانند از طریق تقسیم تراکنش خود به چندین تراکنش کوچک‌تر و کاهش لغزش یا Slippage، این نوع معاملات را محدود کنند؛ به همین ترتیب توسعه‌دهندگان می‌توانند تمهیدات ضد فرانت رانینگ را اعمال کنند. از جمله این تمهیدات می‌توان به خصوصی‌سازی تراکنش‌ها و استفاده از یک ممپول مخفی اشاره کرد.

کاربران می‌توانند به‌جای اجرای یک‌باره تراکنش‌های کلان، آن‌ها را به چندین تراکنش کوچک‌تر تبدیل کنند و به این ترتیب موجب شوند تا ارزش قابل استخراج از این تراکنش‌ها توسط بات‌های فرانت رانر کاهش یابد. نتیجه این امر آن است که بات‌ها به‌جای فرانت ران کردن تراکنش آن را نادیده می‌گیرند.

هنگام انجام معاملات توسط بات، قیمت نیز تغییر می‌کند؛ بنابراین نگه‌داشتن لغزش در مقدار حداقل مانع از دست رفتن سرمایه مشتریان می‌شود. از سوی دیگر، کاهش لغزش ممکن است موجب شود انجام تراکنش با چالش بیشتری همراه گردد.

شبکه SparkPool Taichi یک سرویس تراکنش خصوصی است که به توسعه‌دهندگان کمک می‌کند فرانت رانینگ را در فضای کریپتو محدود کنند. بات MEV (مخفف ارزش قابل استخراج ماینر) نمی‌تواند تراکنش‌ها را در ممپول بیابد؛ چراکه تراکنش‌های کاربران تنها برای Sparkpool رؤیت می‌شود و دیگر گره‌های اتریوم قابلیت دسترسی به این اطلاعات را ندارند. MEV معیاری است که نشان می‌دهد ماینرهای بلاک چین با گنجاندن، حذف یا سفارش مجدد تراکنش‌ها به‌طور دلخواه چه مقدار پول می‌توانند به دست آورند.

KeeperDAO از ممپول Hiding Book استفاده می‌کند که یک ممپول مخفی است؛ بنابراین ربات Keeper با مرور تراکنش‌ها و درخواست‌های وام از طریق انجام معاملات آربیتراژ یا لیکوئیدیشن دارایی از MEV سود استخراج می‌کند. درآمدهای حاصل از MEV در خزانه ROOK سپرده‌گذاری شده و کاربران کسری از سود آن را به‌صورت توکن‌های ROOK دریافت می‌کنند. برای جلوگیری از لغزش فرانت ران، این تراکنش‌ها به‌طور رایگان ارائه می‌شوند.