درباره جفت ارز دیجیتال (pair)و کاربرد آن چه میدانید؟

در تمام بازارهای مالی جفت ارزها یا Pairها، به هدف تسهیل در روند معاملات دارایی‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در بازار رمز ارزها نیز با جفت ارزهای دیجیتال مواجه هستیم. جفت ارز، به ترکیب دو دارایی گفته می‌شود که می‌توان آن دو را به‌هم تبدیل کرد. در بازار ارزهای دیجیتال، برای نمایش جفت ارزها به دو دارایی دیجیتال نیاز داریم؛ که عموما برای نمایش نماد آن از علامت “/” یا “–” استفاده می‌شود. البته گاهی اوقات بدون هیچ فاصله، نماد دو رمز ارز پشت سرهم نوشته می‌شود. برای مثال جفت ارز بیت کوین و اتریوم را به این صورت نشان می‌دهیم؛ BTC/ETH یا BTC–ETH و یا BTCETH که هر سه شکل نمایش یک مفهوم دارد. در جفت ارزها، به ارزی که اول نمایش داده می‌شود، Base Currency یا ارز پایه و به ارزی بعدی، quote currency یا ارز دوم گفته می‌شود.

شناخت ارز پایه در جفت ارزها مهم است

هنگام معامله با جفت ارزها، شناخت مفهوم ارز پایه بسیار اهمیت دارد. در جفت ارز BTC/ETH، بیت کوین ارز پایه و اتر ارز دوم است. در زمان معامله جفت ارزها، همواره ارز پایه خریداری یا به فروش می‌رسد. برای درک بهتر این موضوع، دو مثال زیر را توجه کنید:

سفارش خرید برای جفت ارز BTC/ETH: در زمان ثبت سفارش خرید در این جفت ارز، ما قصد خرید بیت کوین را داریم و هزینه آن را با اتر پرداخت خواهیم کرد. به عبارتی اتر خود فروخته و در ازای آن بیت کوین دریافت می‌کنیم.
سفارش فروش برای جفت ارز BTC/ETH: در زمان ثبت سفارش فروش در این جفت ارز، ما بیت کوین خود را به فروش رسانده و در ازای فروش آن، اتر دریافت می‌کنیم. به عبارتی بیت کوین خود را فروخته و در ازای آن اتر دریافت می‌کنیم.
سفارش خرید برای جفت ارز BTC/USDT: در اینجا ما قصد خرید بیت کوین داریم و اینبار هزینه آن را با تتر پرداخت می‌کنیم.
سفارش فروش برای جفت ارز BTC/USDT: این بار ما قصد داریم تا بیت کوین خود را فروخته و در ازای آن تتر دریافت کنیم.
پس همواره ارز پایه یا اولین نمادی که در جفت ارز قرار دارد، به عنوان دارایی مبادله شده و ارز دوم به عنوان ابزاری برای پرداخت هزینه معامله مورد، استفاده می‌شود.

جفت ارزهای دیجیتال چه کاربردی دارند؟
در بالا فهمیدیم که منظورمان از جفت ارز و جفت ارز دیجیتال چیست؟ اکنون به سراغ کاربرد آن می‌رویم. جفت ارزها کاربردها و استفاده‌های متنوعی دارند. بسته به اینکه در یک جفت ارز مشخص، چه دارایی را به عنوان ارز دوم انتخاب می‌کنیم، کاربردهای آن نیز تفاوت دارد. در یک دسته بندی کلی، در جفت ارزها یا از یک استیبل کوین به عنوان ارز دوم استفاده می‌کنیم (مثل جفت ارز BTCUSD) و یا یک ارز دیجیتال دیگر را به عنوان ارز دوم به کار می‌بریم (مثل BTCETH).

از آن‌جا که در حال حاضر برای تعیین ارزش تمام دارایی‌ها از دلار آمریکا استفاده می‌شود، برای بیان ارزش یک رمز ارز نیز از دلار استفاده می‌کنیم. اگر امروز کسی از شما بپرسد قیمت بیت کوین چقدر است؟ شما به او قیمت بیت کوین را به دلار خواهید گفت. مثلا می‌گویید که قیمت بیت کوین ۴۵,۰۰۰ دلار است. در واقع اینجا از جفت ارز BTC/USD استفاده می‌کنیم. پس یکی از کاربردها، بیان ارزش یک ارز دیجیتال است.

یکی دیگر از کاربردها، بیان ارزش یک دارایی در مقایسه با ارزش دارایی دیگر است. مثلا برایمان این سوال مطرح شده که قیمت بیت کوین معادل چه مقدار طلا است؟ برای یافتن این سوال باید از جفت ارز بیت کوین به طلا استفاده کنیم؛ یا هر یک واحد بیت کوین معادل چند واحد اتر است؟ در اینجا باید از جفت ارز BTCETH استفاده کنیم. یا هر واحد اتر معادل چند واحد آدا کاردانو است؟ اینبار باید از جفت ارز ETH-ADA استفاده کنیم.

یکی دیگر از کاربردها، یافتن همبستگی میان قیمت دو دارایی متفاوت است. اینکه تغییرات قیمت دو دارایی مختلف چه ارتباطی باهم داشته و چرخه‌های صعودی و نزولی در این دو چگونه بوده است. مثلا، هنگامی که به دنبال تفاوت تغییرات قیمت بیت کوین و طلا در یک دهه اخیر هستیم باید به نمودار جفت ارز بیت کوین به طلا نگاهی بیاندازیم.

کاربرد دیگر جفت ارزها، استفاده از موقعیت‌های بوجود آمده برای ترید آربیتراژ در دو ارز دیجیتال است. در مورد این کاربرد در ادامه بیشتر توضیح می‌دهیم.

اما یکی از کاربردهای اساسی استفاده از جفت ارزها، تامین نقدینگی بیشتر برای معاملات دو ارز دیجیتال است.

یکی از دلایلی که تقریبا تمامی صرافی‌های ارز دیجیتال در زمان لیست کردن یک کوین یا توکن جدید، جفت ارز آن را به بیت کوین ارائه می‌دهند، استفاده از نقدینگی بیت کوین برای تسهیل در معاملات این توکن یا کوین جدید است.