ریسک‌ نزولی (Downside Risk) چیست؟

ریسک نزولی نوعی برآورد است که در صورت تغییر شرایط بازار ، یا میزان خسارتی که می تواند در نتیجه کاهش پایدار بماند ، یک دارایی ممکن است دچار افت ارزش شود. بسته به اندازه گیری مورد استفاده ، ریسک نزولی بدترین سناریو را برای یک سرمایه گذاری توضیح میدهد یا مقدار سرمایه را از دست می دهد.

معیارهای ریسک نزولی آزمونهای یک طرفه در نظر گرفته می شوند زیرا آنها به مورد متقارن پتانسیل صعودی اهمیت نمی دهند ، بلکه فقط به ضررهای احتمالی اهمیت می دهند.

نکات کلیدی

• ریسک نزولی یک اصطلاح کلی برای ریسک ضرر به طور خاص است ، در مقایسه با احتمال متقارن ضرر یا سود.
• برخی از سرمایه گذاری ها دارای مقدار محدود ریسک نزولی هستند ، در حالی که برخی از آنها ریسک نزولی محدود دارند.
• نمونه هایی از محاسبات ریسک نزولی شامل نیمه انحراف ، مقدار در معرض ریسک (VaR) و نسبت ایمنی اول است.

ریسک نزولی به شما چه می گوید؟

برخی از سرمایه گذاری ها دارای مقدار محدود ریسک نزولی هستند ، در حالی که برخی دیگر ریسک نامحدود دارند. به عنوان مثال خرید دارایی ، دارای محدودیت ریسک نزولی است که محدود به صفر است. سرمایه گذار می تواند کل سرمایه خود را از دست بدهد. یک موقعیت کوتاه در یک دارایی ، با دستیابی به یک فروش کوتاه ، ریسک نزولی نامحدود را در پی دارد ، زیرا قیمت دارایی می تواند به طور نامحدود افزایش یابد.

به همین ترتیب ، داشتن گزینه طولانی مدت – خواه کال و هم قرارداد – دارای یک نقطه ضعف محدود به قیمت حق بیمه گزینه است ، در حالی که موقعیت گزینه های کوتاه یک نقطه ضعف بالقوه نامحدود دارد.

سرمایه گذاران ، معامله گران و تحلیل گران از معیارهای تکنیکال و اساسی مختلفی برای تخمین احتمال کاهش ارزش سرمایه گذاری استفاده میکنند ، از جمله عملکرد تاریخی و محاسبات انحراف معیار. به طور کلی ، بسیاری از سرمایه گذاری هایی که پتانسیل بیشتری برای ریسک نزولی دارند ، همچنین دارای افزایش پاداش مثبت هستند.

سرمایه گذاران اغلب ریسک های بالقوه مرتبط با یک سرمایه گذاری خاص را با پاداش احتمالی آن مقایسه می کنند.  ریسک نزولی در مقابل پتانسیل صعودی است ، که احتمال افزایش ارزش یک دارایی را دارد.

نمونه ریسک نزولی: نیمه انحراف

با سرمایه گذاری ها ، معیار بسیار متداول ریسک نزولی ، انحراف نزولی است که به آن نیمه انحراف نیز گفته می شود.  این اندازه گیری نوعی انحراف استاندارد است که از آن جهت انحراف فقط نوسانات بد را اندازه گیری می کند. این میزان انحراف در تلفات را اندازه می گیرد. از آنجا که انحراف وارونه در محاسبه انحراف معیار نیز مورد استفاده قرار می گیرد ، ممکن است مدیران سرمایه گذاری به دلیل داشتن نوسانات کل سود جریمه شوند. انحراف نزولی تنها با تمرکز بر بازده منفی این مشکل را برطرف می کند.

به عنوان مثال ، 10 بازده سالانه زیر برای یک سرمایه گذاری را در نظر بگیرید: 10٪ ، 6٪ ، -12٪ ، 1٪ ، -8٪ ، -3٪ ، 8٪ ، 7٪ ، -9٪ ، -7٪.

انحراف معیار برای این مجموعه داده 7.69٪ است. انحراف منفی این مجموعه داده 3.27٪ است. شکستن نوسانات بد ناشی از نوسانات خوب ، تصویر بهتری را به سرمایه گذاران نشان می دهد. این نشان می دهد که حدود 40٪ از نوسانات کل از بازدهی منفی حاصل می شود. این نشان می دهد که 60٪ نوسانات از بازده مثبت حاصل می شود. با شکسته شدن این روش ، مشخص است که بیشتر نوسانات این سرمایه گذاری نوسان “خوب” است.

سایر اقدامات ریسک نزولی

سایر سنجش های خطر نزولی توسط سرمایه گذاران و تحلیل گران انجام می شود. یکی از اینها به ملاک ایمنی–اولین Roy یا SFRatio معروف است. این اندازه گیری اجازه می دهد تا پرتفوی ها بر اساس احتمال پایین آمدن بازده آنها زیر این حداقل آستانه مورد نظر ارزیابی شود.

در سطح شرکت ، رایج ترین معیار ریسک نزولی احتمالاً Value-at-Risk (VaR) است. VaR تخمین می زند که یک شرکت و سبد سرمایه گذاری آن با توجه به شرایط معمول بازار ، در یک بازه زمانی مشخص مانند یک روز ، هفته یا سال ، چه مقدار ممکن است از دست بدهد.

VaR بطور منظم توسط تحلیلگران و شرکتها و همچنین تنظیم کنندگان در صنعت مالی به کار گرفته می شود تا مقدار کل دارایی مورد نیاز برای پوشش خسارات احتمالی پیش بینی شده با احتمال خاص را تخمین بزند – بگویید که 5٪ از اوقات ممکن است اتفاق بیفتد. اگر نتایج بدتر که احتمال آنها کمتر از p است را حذف کنیم ، برای یک پرتفوی مشخص ، افق زمانی و احتمال ثابت p ، می توان p-VaR را به عنوان حداکثر برآورد مقدار دلار در طول دوره توصیف کرد.