اسیلاتور (Oscillator) در تجزیه و تحلیل تکنیکال چیست؟

اسیلاتور ابزاری برای تجزیه و تحلیل تکنیکی است که باند های کم و زیاد را بین دو مقدار شدید ایجاد می کند و سپس یک شاخص روند ایجاد می کند که در این مرزها نوسان می کند. تریدرها از شاخص روند برای کشف شرایط خرید کوتاه مدت یا فروش بیش از حد استفاده می کنند. هنگامی که مقدار اسیلاتور به مقدار فوق العاده بالایی نزدیک می شود ، تحلیلگران تکنیکال این اطلاعات را به معنای خرید بیش از حد دارایی تفسیر میکنند و با نزدیک شدن به حد پایین تر ، تریدر ها دارایی را بیش از حد می فر‌شند.

نکات کلیدی

• اسیلاتورها شاخص های حرکتی هستند که در تحلیل تکنیکی استفاده می شوند ، و نوسانات آنها به نوار بالا و پایین محدود می شود.
• وقتی مقادیر اسیلاتور به این باندها نزدیک می شوند ، سیگنالهای خرید بیش از حد یا فروش بیش از حد را به معامله گران ارائه می دهند.
• اسیلاتورها اغلب با اندیکاتورهای متحرک میانگین ترکیب می شوند تا سیگنال شکست یا تغییر روند را نشان دهند.

اسیلاتورها چگونه کار می کنند؟

اسیلاتورها به طور معمول همراه با سایر شاخص های تجزیه و تحلیل تکنیکال برای تصمیم گیری در مورد معاملات استفاده می شوند. تحلیلگران وقتی اسیلاتورها بیشترین سود را دارند که نتوانند به راحتی روند مشخصی را در قیمت پیدا کنند ، معامله می کنند. نوسانگرهای متداول نوسانگر تصادفی ، مقاومت نسبی (RSI) ، سرعت تغییر (ROC) و جریان پول (MFI) هستند. در تجزیه و تحلیل تکنیکال ، سرمایه گذاران نوسانگرها را یکی از مهمترین ابزارهای فنی برای درک می دانند ، اما ابزارهای فنی دیگری نیز وجود دارد که تحلیلگران برای افزایش ترید خود مفید می دانند ، مانند مهارت خواندن نمودار و شاخص های فنی.

اگر یک سرمایه گذار از یک اسیلاتور استفاده کند ، ابتدا دو مقدار را انتخاب می کنند. سپس ، با قرار دادن ابزار بین این دو ، نوسان ساز نوسان می کند و یک شاخص روند ایجاد می کند. سپس سرمایه گذاران از شاخص روند برای خواندن شرایط فعلی بازار برای آن دارایی خاص استفاده می کنند.  وقتی سرمایه گذار می بیند که اسیلاتور به سمت مقدار بالاتر حرکت می کند ، سرمایه گذار دارایی را به عنوان خرید بیش از حد میخواند. در سناریوی مخالف ، وقتی نوسانگر به سمت مقدار پایین تر می رود ، سرمایه گذاران فروش بیش از حد دارایی را در نظر می گیرند.

مکانیزم یک اسیلاتور

در تجزیه و تحلیل تکنیکال ، یک سرمایه گذار نوسانگرها را در مقیاس درصدی از 0 تا 100 اندازه گیری می کند ، جایی که قیمت بسته شدن نسبت به کل محدوده قیمت برای تعداد مشخصی از میله ها در یک نمودار میله ای مشخص است.  به منظور دستیابی به این هدف ، تکنیک های مختلف دستکاری و صاف کردن چندین میانگین متحرک را به کار می گیرد. وقتی بازار در یک محدوده خاص معامله می شود ، نوسانگر نوسانات قیمت را دنبال می کند و وقتی بیش از 70 تا 80 درصد از کل محدوده قیمت مشخص شده باشد ، شرایط خرید بیش از حد را نشان می دهد که نشاندهنده یک فرصت فروش است. وقتی اسیلاتور به زیر 30 تا 20٪ می رسد ، یک شرایط فروش بیش از حد وجود دارد که نشان دهنده یک فرصت خرید است.

سیگنالها تا زمانی که قیمت در محدوده تعیین شده باقی بمانند ، معتبر باقی می مانند. با این حال ، هنگامی که شکست قیمت رخ می دهد ، ممکن است سیگنال ها گمراه کننده باشد. تحلیلگران شکست مجدد قیمت را یا تنظیم مجدد محدوده ای که بازار فعلی به آن محدود شده یا ابتدای روند جدید می دانند. در طی شکست قیمت ، اسیلاتور ممکن است برای مدت زمان طولانی در محدوده خرید یا فروش بیش از حد باقی بماند.

تحلیل گران تکنیکال ، اسیلاتورها را برای بازارهای جانبی مناسب تر می دانند و آنها را در صورت استفاده همراه با یک اندیکاتور تکنیکال که بازار را در یک روند یا محدوده مشخص می کند ، موثرتر می دانند. به عنوان مثال ، می توان از یک شاخص متقاطع متحرک برای تعیین اینکه آیا یک بازار روندی دارد استفاده کرد یا نه. هنگامی که تحلیلگران تشخیص دادند بازار روندی ندارد ، سیگنال های یک اسیلاتور بسیار مفیدتر و موثرتر می شوند.