سرمایهگذاری Investment
سرمایهگذاری
عمل اختصاص دادن پول برای کاری که به تلاش زیادی نیاز دارد با این انتظار که درآمد یا سود اضافی بهدست آید.
سرمایه گذاری ابزاری برای کسب دارایی است اما فقط برای کسب دارایی استفاده نمیشود. هرکسی میتواند وارد یک برنامهی سرمایهگذاری شود و ابزارهای زیادی وجود دارد که میتوان بهوسیلهی آنها شروع کار با سرمایهی کم را آسان کرد. در واقع تفاوت میان سرمایهگذاری و شرطبندی این است که سرمایهگذاری یک فرایند زمانبر محسوب میشود و روشی نیست که بهوسیلهی آن بتوان خیلی سریع ثروتمند شد.
به معنی گذاشتن پول در چیزی با انتظار سود از آن است. بهطور دقیق تر سرمایهگذاری تعهد پول یا سرمایه برای خرید مالی وسایل یا دارائیهای دیگر، به منظور منفعت برگشتهای سودمند و مفید در قالب بهره، سودسهام یا قدردانی از ارزش وسایل (منافع سرمایه) است. آن وابسته به پسانداز یا کاهش مصرف است. در علم اقتصاد، سرمایهگذاری یعنی خرید کالایی که در حال حاضر مصرف نمیشود اما در آینده فرد به آن نیاز پیدا خواهد کرد و آن کالا برای او سودآور خواهد بود. در علم مالی، سرمایهگذاری به این معنی است که فرد یک دارایی مالی نظیر سهام را میخرد و پیشبینی میکند که آن دارایی مالی در آینده سودآور خواهد بود و قیمتش افزایش خواهد یافت، لذا با فروش به قیمت بالاتر سود خوبی به دست خواهد آورد.
به معنای «هوشمندانهتر کار کردن است، نه سختتر کار کردن.» ما در شغلهایمان سخت کار میکنیم، خواه برای یک شرکت باشد و خواه برای کسبوکاری که خودمان راهاندازی کردهایم. ما معمولا ساعتهای زیادی کار میکنیم که نیازمند فداکاری است و باعث افزایش استرس میشود. برداشتن بخشی از پولی که بهسختی بهدست آمده است و سرمایهگذاری آن برای نیازهای آینده، بهترین روش استفاده از پولی است که کسب کردهایم.
یک سرمایه گذاری شامل انتخاب توسط یک شخص یا یک سازمان مثل پانسیون سرمایه حقوق بازنشستگی، بعد از تجزیه وتحلیل یا اندیشه برای گذاشتن یا قرض دادن پول در یک چرخه، وسیله یا دارائی مثل مال، کالا، ذخیره، اوراق قرضه،مشتقات مالی (برای نمونه آتیههاوانتخابها)، یا دارائی خارجی نامگذاری شده در پول خارجی، که سطحی از ریسک معین میکند و امکان برگشتهای تولید را در یک دوره از زمان فراهم میکند. سرمایهگذاری با ریسک کمتر ازجمع عمومی رخ میدهد. سرمایهگذاری که کاملاً تحلیل شده نباشدمی تواند ریسک آن زیاد باشد نسبت به سرمایهگذاری مالک زیرا امکان خسارت در حدود کنترل مالک نیست.
تفاوت بین سفته بازی و سرمایهگذاری میتواند دقیق و باریک باشد. آن وابسته به سرمایهگذاری است که مالک به آن فکر میکند خواه هدف قرض منابع به شخص دیگر برای هدف اقتصادی است یا نه. درموردی از سرمایهگذاری به جای ذخیره کالای تولید شده یا معادل شده پول آن، سرمایهگذار انتخاب میکند به منظور استفاده آن کالا، تولید کند یک کالای بادوام برای مصرفکننده یا تولیدکننده، یا با قرض دادن کالای ذخیره شده اصلی به دیگری در مبادله برای بهره یا یک سهم از سود. در اولین مورد، شخص تولید میکند کالاهای بادوام مصرفکننده با امیدی که خدمات کالا باعث میشود که زندگیش بهتر شود. در حالت دوم شخص میآید به سوی یک بازرگان به منظور استفاده منابع برای تولید کند کالاها و خدمات را برای دیگران به امید یک فروش سود آور. حالت سوم یک وام دهنده را توصیف میکند و چهارم یک سرمایهگذار را در یک سهم از کسب و کار توصیف میکند. درهرحالت مصرفکننده یک دارائی با دوام یا سرمایهگذاری دست میآورد، و برای آن دارائی به وسیلهٔ ثبت یک بدهی معادل حساب میشود. با گذشت زمان هردو کالاها و نرخهای بهره تغییر میکند، همچنین ارزش دارائی و بدهیها تغییر میکند. یک دارائی معمولاً خریداری شده یا بهطور معادل یک در یک بانک سپرده ساخته میشود، به امید آنکه یک عملکردی در آینده یا بهرهای از آن بدست آید.
کلمه موجب در لاتین VESTIS به معنی ظاهر است، و به عمل گذاشتن چیزها (پول یه خواسته دیگر نسبت به منابع) در بستههای دیگر برمی گردد. معنی اساسی این اصطلاح این است که یک دارائی نگهداری شده برای اینکه مقداری برگشت یا منافع سرمایه دارد. آن یک دارائی است که به منظور برگشتهای داده شده بدون هیچ کاری روی دارائی انتظار داریم. اصطلاح سرمایهگذاری بهطور معادل در علم اقتصاد و در امور مالی استفاده میشود. اقتصاد دانان به یک سرمایهگذاری واقعی (مثل یک ماشین یا خانه) ارجاع داده میشوند، وقتی که اقتصاددانان مالی برمی گردند به یک دارائی مالی مثل پول که گذاشته میشود در بانک یا بازار برای این است که ممکن سپس برای خرید یک دارائی واقعی استفاده شود.
يكي از بازارهايي كه امكان سرمايه گذاري توسذ هر فردي وجود دارد سرمايه گذاري در بورس مي باشد. عموم مردم دوست دارند شغل دومی برای خود داشته باشند چرا که در وضعیت اقتصادی فعلی یک شغل پاسخگوی هزینهها نیست و از طرفی به دلیل محدودیتهای زمانی بسیاری از افراد فرصت دارا بودن شغل دوم را ندارند و به همین دلیل نیاز به یک سرمایهگذاری است که فرصت زیادی را نخواهد و از طرفی درآمد مناسبی را هم داشته باشد و این سرمایهگذاری، سرمایهگذاری در بورس میباشد .
سه نوع سرمایهگذاری
همانطور که در فرهنگ لغات توضیح داده شده است، سرمایهگذاری چیزی است که با پول خریداری میشود و انتظار میرود که در آینده درآمد یا سود تولید کند. میتوان سرمایهگذاری را به سه گروه عمده تقسیم کرد: مالکیتی، اعتباردهی و معادل نقدی.
سرمایهگذاریهای مالکیتی
زمانی که دربارهی سرمایهگذاری صحبت میشود، سرمایهگذاری مالکیتی اولین چیزی است که به ذهن افراد میرسد. سرمایهگذاری مالکیتی پُرخطرترین و پُرسودترین نوع سرمایهگذاری است. در ادامه مثالهایی از سرمایهگذاری مالکیتی بیان میشود:
سرمایهگذاریهای اعتباردهی
سرمایهگذاری اعتباردهی به شما اجازه میدهد که مانند یک بانک عمل کنید. این نوع سرمایهگذاریها در مقایسه با سرمایهگذاریهای مالکیتی خطر کمتری دارند و در نتیجه سود آنها نیز کمتر است. اوراق قرضهای که برای یک شرکت صادر میشود مقدار پول مشخصی را برای یک دورهی مشخص به شما میدهد، درحالیکه ممکن است در طول این مدت ارزش سهام آن شرکت دو یا سه برابر شود یا ممکن است ارزش سهام بهشدت سقوط کند و شرکت ورشکسته شود. در هر دو صورت کسی که اوراق قرضه را در اختیار دارد پول خود را دریافت میکند.
معادل نقدی
این نوع سرمایهگذاری درست مانند پول نقد است، یعنی بهسادگی میتوان آن را تبدیل به پول نقد کرد.
سرمایهگذاری در بسیاری ناحیههای اقتصادی مثل حوزه مدیریت کسب وکار یا دارائی و مالیه اعم از خانوادهها، بنگاهها یا دولتها مورد بحث قرار میگیرد.
برای درک بیشتر این مطالب به قسمت مطالب اموزشی وب سایت آکادمی هلاکوئی مراجعه کنید و با دنیای ارزهای رمزنگاری شده اشنا شوید.
دیدگاهتان را بنویسید